Zastosowanie i wykorzystanie podtlenku azotu w Stomatologii.

Sedacja wziewna jest definiowana jako stan ograniczonego poziomu świadomości wywołany metodami farmakologicznymi, który pozwala Pacjentowi na zachowanie reakcji stosownych do fizycznych bodźców lub poleceń słownych. Pacjent w sedacji nie odczuwa lęku, mimo że ma ograniczoną orientację i zmniejszoną zdolności koncentracji uwagi, współpracuje z wykonującym zabieg. Zachowane są odruchy obronne i wydolność oddechowa. Bardzo szybko powraca do pełnej świadomości. Podtlenek azotu („gaz rozweselający”) jest bezbarwnym, bezzapachowym gazem o lekko słodkawym smaku, który jest używany w trakcie leczenia stomatologicznego celem uspokojenia oraz rozluźnienia zestresowanego pacjenta. Wdychany podtlenek azotu wywołuje uczucie euforii oraz odprężenia. W trakcie sedacji Pacjent może odczuwać: zawroty głowy, uderzenia gorąca oraz mrowienie głównie na skórze twarzy, rąk i stóp. W warunkach gabinetu stomatologicznego podtlenek azotu nie ma możliwości wywołania głębokiej narkozy lub snu – Pacjent może swobodnie przełykać, mówić oraz kaszleć, a także pozostaje przytomny i oddycha samodzielnie.

Sedację z zastosowaniem podtlenku azotu można stosować u kobiet w ciąży, u dzieci już od pierwszej wizyty w gabinecie stomatologicznym (warunkiem jest współpraca dziecka pozwalająca na zastosowanie procedury podania gazu), jak również u Pacjentów dorosłych w celu ich relaksacji podczas wizyty.

PRZEBIEG SEDACJI, ZACHOWANIE W TRAKCIE SEDACJI, a także czas trwania zabiegu i minimalna ilość wizyt w celu osiągnięcia oczekiwanego efektu.
Czas trwania zabiegu sedacji wziewnej podtlenkiem azotu jest uzależniony od czasu trwania właściwego leczenia i wynosi od  około 10 minut nawet do około 1,5h. Minimalna ilość wizyt to jedna.

Czas działania produktu określają jego właściwości fizyko-chemiczne. Zarówno wychwyt jak i eliminacja następują w płucach Pacjenta. Z powodu małej rozpuszczalności podtlenku we krwi i tkankach ich wysycenie jest szybko osiągalne. Stąd fakt szybkiego działania po podaniu i szybkiego ustępowania po jego zaprzestaniu (2 – 3min). GAZ JEST ELIMINOWANY WYŁĄCZNIE PRZEZ ODDYCHANIE I NIE JEST METABOLIZOWANY W ORGANIŹMIE.
Uspokojenie uzyskuje się wdychając podtlenek azotu za pomocą specjalnego ustnika. Już po pierwszym wziewie odczuwane jest przyjemne oszołomienie, istotnie obniżony jest poziom lęku i dodatkowo występuje słabe działanie przeciwbólowe (wymagane jest dodatkowe znieczulenie miejscowe w celu osiągnięcia całkowitej bezbolesności zabiegu). Ze względu na szybkość pojawiania się i ustępowania sedacji wziewnej- ta metoda jest bardzo szeroko stosowana na świecie. Nie pozwala na rozwinięcie się lęku do poziomu uniemożliwiającego kontynuowanie leczenia oraz wspomaga działanie środków miejscowo znieczulających. W trakcie „głębszej” sedacji Pacjent często nie zdaje sobie sprawy z czynności wykonywanych w czasie zabiegu. Zdolności percepcyjne są znacząco osłabione. Często nie poznaje się igły i strzykawki. Pacjenci, u których wystąpiły halucynacje, w ogóle nie pamiętają samego zabiegu, co dla wielu jest bardzo pożądane. Halucynacje dotyczą głównie uczucia latania, pływania lub lewitowania w powietrzu, gdyż podtlenek azotu znieczulając całe ciało, znosi poczucie grawitacji. Przebywanie w stanie sedacji jest bardzo przyjemne. Działanie antylękowe sedacji wziewnej pod względem siły odpowiada działaniu sedacji doustnej (podanie doustnych leków uspokajających). Zastosowanie sedacji wziewnej umożliwia niejednokrotnie wyleczenie pacjenta z lęku, którego nabył w przeszłości.